Saai, saaier, saaist.
Eigenlijk zijn wij hele saaie mensen. Voor ons geen bungeejump vakanties, weekenden rondstruinen over het strand of culinaire verwennerijen in toprestaurants. Bungeejump vakanties hebben we jaren geleden al gehad. Sterker nog, tijdens zo’n survival
of the fittest hebben de grote boer en ik elkaar leren kennen. Dat bungeejumpen deed hij alleen maar om indruk op mij te maken, terwijl het hem eigenlijk dun door de broek liep. Rondstruinen over het strand willen wij best maar daar
moeten we zo’n onmeunig eind voor rijden en met culinaire verwennerijen hoeven we al helemaal niet aan te komen. Daar krijgen de kleine boer en kleine boerin spontaan voedselallergieën van.
En dus zitten wij zoals gewoonlijk op zondagavond voor de buis. De avond begint met Studio Sport. Hoewel Studio Sport dit seizoen voor de grote boer een stuk minder aantrekkelijk is dan voorheen vanwege het ontbreken van FC Twente in de Eredivisie, blijft hij trouw kijken. Daarna het journaal, gevolgd door Boer zoekt vrouw. De regelmatige lezer weet dat de grote boer en ik fan zijn van BZV. We hebben in al die jaren nauwelijks afleveringen gemist en sinds vorig seizoen heeft de kleine boer zich bij ons aangesloten. De kleine boerin zal het allemaaleen worst wezen of die boeren nu eindelijke eens een liefje gaan vinden of niet, ze vindt dat alleen maar gedoe.
Niks nieuws.
Na al die jaren BZV weet ik precies wat er gaat gebeuren dus eigenlijk is er niks nieuws aan. Maar toch ben ik elk jaar weer gefascineerd door die kakelende kipjes die oreren over hoe fijn het lijkt om op het platteland te leven. Met een woest aantrekkelijke boer in overall, met handen zo groot als kolenschoppen, de liefde voor dieren die ergens diep in het
vrouwenhart schuilt en plots in volle hevigheid tot uitbarsting komt, de rust, de ruimte en meer van die clichés.
En ik blijf het zeggen hoor dames, bezint eer ge begint. Die boeren stinken groot deel van de dag naar zweet, stront of allebei. De beesten gaan áltijd voor en die kolenschoppen zijn ruw en voorzien van zwarte nagels. Ook voor akkerbouwers staan de ui en preitjes op de eerste plek en hebben de bouvardias eveneens heel veel aandacht en liefde nodig. Rust is prettig als je daarvan houdt maar in de winter kan het knap lastig zijn om zo afgelegen te wonen.
Enfin, in aflevering vier komt wannabe boerin Petra bij boer Jaap op het erf aangewaaid. Zij heeft niet alleen een cadeau meegenomen voor Jaap maar ook voor haar twee concurrenten in deze nietsontziende strijd om het boerenhart. Ze heeft een fles vegetarische wijn meegenomen. Dat vinden wij, op de bank van Agroplaza, niet raar, dat vinden wij hooguit heel bijzonder. De kleine boer verslikt zich bijna in zijn glaasje prik. Vegetarische wijn ? Hij schudt zijn hoofd en zegt “Al is mijn toekomstige vrouw nog mooier dan Doutzen Kroes, als ze vegetariër of veganist is dan hoef ik haar niet. Ik wil gewoon vlees op mijn bord en niet van dat zielige gedoe met tofu “. Kijk, daar houden wij nou van. Van de kleine boer en van een lekker mals stuk vlees op ons bord. Niks geen zielig gedoe met tofu, je bent tenslotte een kleine boer of niet.
