Het is zondag, het ontbijt is achter de kiezen, de zon schijnt dus wat doe je dan? Juist, we gaan cultureel doen. Op verzoek van de kleine boer en de kleine boerin gaan we naar het Oorlogsmuseum. De kleine boer is goed voorbereid, hij heeft namelijk aandachtig gekeken naar Dertien in de oorlog, op tv. En de kleine boerin? Die snapt er nog niet zo heel veel van maar is blij dat ook zij eindelijk eens naar een museum mag. De kleine boer was tenslotte al in het Rijksmuseum geweest dus nu is zij aan de beurt.
Aandachtig worden de foto’s bekeken, de raketten, het veldhospitaal en de bunker. Dan komt er een meneertje, waarschijnlijk een onbetaalde werknemer van dit culturele erfgoed.
Hij verkondigt trots dat er zo meteen een film gaat beginnen over de invasie in Normandië en of wij interesse hebben om te komen kijken. Het is originele oorlogsdocumentatie dus échter kun je het niet krijgen. Maar dan valt zijn oog op de kleine boerin. Hij kijkt bedenkelijk, of deze film nu helemaal geschikt is voor de dartele jongedame……………..? De jongedame vraagt of het een oude film is. Jazeker, heel oud, zwart-wit zelfs. Is het een enge film vraagt ze ? Nou, niet echt eng maar er zijn wel harde knallen van raketten, geweren en zo. Tja, nu kijkt ook de kleine boerin bedenkelijk. En net als het meneertje wil gaan zeggen dat de jongedame misschien maar niet moet gaan kijken zegt de jongedame: nou ja ik denk dat ik maar niet ga kijken het is toch geen 3D film. Het meneertje lacht als een boer die kiespijn heeft en de kleine boerin (zooooooooo 2014) stapt dapper naar de afdeling verzet.