Een jaar geleden kwamen ze het erf opgereden na een reis van ruim drie dagen. Op de vlucht voor oorlog en geweld en op zoek naar rust, vrede en een leven. Hun eigen leven hadden ze achter zich gelaten in Oekraïne, in Mykolayiv.
Ze ontvluchten de grote stad, de bombardementen en de schuilkelders en waren vol onbegrip en ongeloof over wat hun land en de bevolking overkwamen. Hun vlucht ging eerst naar het westen van het land omdat ze ervan overtuigd waren dat ze daar veilig zouden zijn. Ze werden liefdevol opgevangen door twee oudere mensen die ze niet kenden maar die hen een dak boven het hoofd gaven en hun eten met hen deelden.
Ze hadden niet veel bij zich, zomerkleding vooral, want tegen de tijd dat het herfst werd, zouden ze alweer thuis zijn, was hun stellige overtuiging. Maar niets bleek minder waar, de oorlog rukte steeds verder op en de situatie werd onhoudbaar.
Een gezin van vijf personen en een hond, op één kamer. Geen werk, geen school en een onzekere, angstige toekomst deden hen besluiten om uiteindelijk het land te verlaten. Dat was de meest ingrijpende beslissing die ze ooit in hun leven hadden genomen. Huis en haard hebben ze achter zich gelaten en kwamen in Nederland met slechts één tas per persoon.
En nu zijn ze hier bij ons, al een jaar lang. Ik heb enorme bewondering voor alle vijf. Voor hun aanpassingsvermogen, voor hun nieuwsgierigheid naar ons land en haar bewoners, voor hun doorzettingsvermogen maar zeker ook voor hun humor. Want ondanks alle angst en onzekerheid over hun toekomst slaan ze zich met veel humor door het dagelijkse Nederlandse leven.
Wat ons raakt is dat ook wij keihard met de neus op de feiten zijn gedrukt. Vrede en veiligheid lijken zo vanzelfsprekend voor ons, maar deze oorlog vindt plaats in de achtertuin van Europa. Zoals wij ervan overtuigd zijn dat we hier veilig leven, dachten zij dat in hun eigen land ook te doen. Tot 24 februari 2022.
We zijn blij om ze de rust en de vrede te kunnen bieden waar ze zo naar snakken maar vooral dat we hen weer een leven kunnen bieden. We hebben geweldige buren en vrienden voor het leven, geen twijfel over mogelijk maar wat gun ik ze een terugkeer naar Oekraïne, Slava Ukraini !
