Ik ga het gewoon doen. Net zoals half Nederland het inmiddels doet. Ik ga me ook mengen in de Kalf-bij-Koe-discussie die Marianne heeft aangezwengeld.
Marianne, die van de Partij voor de Dieren.
Zij heeft een motie ingediend waarin beschreven staat dat kalveren, na de
geboorte voor een langere periode bij de koe moeten blijven. Een meerderheid
van de Tweede Kamer steunt dit plan en wil dat er binnen een half jaar een plan
van aanpak voor melkveebedrijven moet komen om dit te realiseren. Het internet
staat bol van de reacties van voor- en tegenstanders, van mensen die er wel en
geen verstand van hebben, van schreeuwers en debaters. Want zo gauw de
discussie over dierenwelzijn gaat heeft heel Nederland daar een mening over
(zie tevens Dieren-wel-zijn-of-dieren-niet-zijn )
De voorstanders hebben het over dierenwelzijn, de relatie tussen moeder en
kind, de koe als productiemachine en het Ot en Sienplaatje waarbij
kneuterigheid op de boerderij de boventoon voert. De tegenstanders zijn van
mening dat het scheiden van moeder en kind na enkele weken nog veel wreder is,
dat koeien vaak na de geboorte hun kalf zelf verstoten en kalveren uiterst vatbaar
zijn voor infecties en dus een eigen omgeving nodig hebben waar rust, reinheid
en regelmaat heersen. Ik zal niet uitwijden over de voors en tegens, die zijn
volop te lezen op het internet en daar mag de lezer zichzelf een mening over
vormen.
Maar waar de grote boer en ik moe van worden is dat als Marianne Thieme een
motie indient bij de Tweede Kamer waarmee ze hen oproept haar plannen te
steunen, ze meteen de gehele Nederlandse politiek in beweging krijgt. En dat is
raar. Terwijl alle Nederlandse melkveehouders al maanden wachten op
duidelijkheid over de fosfaatrechten* en wij persoonlijk al dertien jaar
wachten op een uitspraak betreffende Natura 2000** blijkt een motie over het
kalf langer bij de koe in no-time aangenomen te kunnen worden. Sterker nog,
binnen een half jaar moet er een uitgewerkt plan van aanpak liggen.
Ik begrijp dat de problematiek rondom fosfaatrechten en Natura 2000 van een
iets ingewikkelder aard is dan de kalf-koe discussie maar die laatste is in
mijn ogen voornamelijk gebaseerd op menselijke emotie en de verkiezingen van
2017, dit alles aangewakkerd door tranentrekkend proza in de media.
Omdat ik niet versleten wil worden voor harteloos wezen wil ik toch ook graag
bijdragen aan de discussie.
Daarom stel ik voor dat elk kalf dat na een periode alsnog van zijn moeder
gescheiden wordt een Uitzwaaifeestje krijgt, dat al die moederloze kalveren het
recht hebben om op latere leeftijd te weten wie de biologische vaders zijn, dat
we het ei voortaan bij de kip laten om stresskippen te voorkomen en we de
mensenkinderen pas op een leeftijd van tien jaar naar de opvang doen
Nu nog even een partij vinden die deze plannen in de Tweede Kamer wil
bespreken.
En tot die tijd wachten wij geduldig op een uitspraak die eindelijk eens duidelijkheid verschaft of Agroplaza mag blijven voortbestaan of wij de zoveelste melkveehouderij zijn die de staldeuren kan sluiten.
*de door Europa vastgestelde Nederlandse fosfaatnorm is overschreden en daar moet iets aan gedaan worden. Het uitblijven van een politiek besluit hierover legt de sector volledig lam.
** Agroplaza zit op slot, er mag geen uitbreiding plaatsvinden omdat ons bedrijf met bijbehorende grond “misschien” opgeofferd gaan worden aan de natuur. Deze discussie duurt al dertien jaar.
