We zitten in de puree

Dat bedoel ik niet letterlijk maar figuurlijk. De grote boer vindt de tijd en de aardappels rijp om te rooien dus Agroplaza wordt gereed gemaakt voor de jaarlijkse oogst. De kleine boer en kleine boerin hebben allebei herfstvakantie dus de grote boer oppert voorzichtig dat ze misschien wel even kunnen helpen aan de band.
Zoals gebruikelijk zegt de kleine boerin meteen ja en zoals gebruikelijk zucht en kreunt de kleine boer aan één stuk door. Hij heeft immers vakantie, kom op zeg. Op mijn vraag of hij misschien iets beters te doen heeft komt een volstrekt onduidelijk antwoord dus ik draag hem op zijn handen uit de mouwen te steken. Zijn zusje en ikzelf doen dat tenslotte ook. Hij wil alleen maar helpen als hij betaald krijgt, bromt hij nog. Waar hij dat geld voor nodig heeft weet ik niet want vooralsnog is TV kijken, chips eten, Whats appen en op de bank liggen op Agroplaza gratis.Het kost wat duw en trekwerk maar uiteindelijk staat de kleine boer dan toch aan de band. Zijn taak is om kluiten gras en andere vervuilingen tussen de aardappels uit te plukken.
Na enige tijd staan de grote boer en ik met open mond te kijken naar het tafereel voor ons. Zingend en swingend staat de kleine boer aan de band en gooit de kluiten met veel uiterlijk vertoon de schuur door. Na elke vracht laat hij trots zien hoeveel rotzooi hij heeft verzameld en blijft geduldig wachten op de volgende lading. Hij schiet onder de band door om stekkers uit stopcontacten te trekken, op knopjes te drukken en kruiwagens te verzetten om vervolgens zijn danspassen aan de band weer te hervatten. Hij wordt zelfs vies, we zijn met stomheid geslagen.
Na bijna zes uur noeste arbeid te hebben verricht valt hij ‘s avonds uitgeteld op de bank.Van mij mag hij de hele avond blijven liggen, geen probleem. Ik breng hem zelfs een colaatje en chips, wat een held is het toch.
Als hij in bed ligt verklapt hij zelfs, het jammer te vinden dat het rooien nu klaar is, het was best leuk om te doen. Ik ben trots op hem, want onze professor in spé heeft vandaag zijn handen laten werken in plaats van zijn hoofd.
Maar dan beland ik snel weer met beide benen op de grond want nog voordat ik zijn slaapkamer uit ben roept hij: “als jullie nu maar niet denken dat ik boer ga worden, no way”.
Ik zeg nog maar even niks tegen de grote boer, ik laat hem maar even denken dat het allemaal wel goed komt met de bedrijfsopvolging van Agroplaza.