Ik was het even kwijt en dat is niks voor mij, normaal gesproken heb ik mijn zaakjes echt wel op orde. Nu moest ik er dan toch aan geloven en bekennen dat ik het allemaal niet meer op mijn netvlies had staan. En dat heeft niks met leeftijd te maken, dat wil ik meteen maar even uit de wereld geholpen hebben. Waar het dan wel mee te maken heeft ? Met provinciale besluiteloosheid, met onderzoeken die nog eens dunnetjes over gedaan moeten worden, met haperende software, met konijnen uit een hoge hoed en met worsten die worden voorgehouden maar toch niet zo lekker smaken. Daar heeft het volgens mij allemaal mee te maken en daar hebben wij, bewoners van Agroplaza last van. Al jarenlang. 

In een notendop. 

Eind 2016 viel het definitieve besluit om de hei in onze achtertuin aan te wijzen als Natura 2000 gebied. Al snel werd duidelijk dat wij ons bedrijf niet op de huidige manier kunnen voortzetten. Onze bedrijfsvoering past niet in de natuurontwikkelingen. We hebben meteen een taxatie laten uitvoeren. 

Augustus 2017 kwam er een drie pagina tellende offerte https://boerdereilenenzeilen.nl/let-the-show-begin/ In deze offerte is een bedrag opgenomen dat de provincie ons uit wil betalen als wij akkoord gaan met verplaatsing naar een nieuwbouwlocatie (optie 1). Er is ook een tweede bedrag opgenomen dat de provincie wil uitbetalen als wij verplaatsen naar een bestaande locatie (optie 2). In deze offertes zijn echter rekenfouten gemaakt, ten nadele van ons. We vragen twee nieuwe, aangepaste offertes. Wij vragen de provincie meteen ook maar om optie 1 nader uit te werken met dien verstande dat wij een bedrijf van gelijke omvang willen als het huidige. 

Juli 2018 Er worden ons twee nieuwe offertes aangeboden inclusief een concept koopovereenkomst met betrekking tot optie 1   https://boerdereilenenzeilen.nl/tissues/

Januari 2019 Voortschrijdend inzicht of gewoon gezond boerenverstand zorgt er voor dat wij een derde offerte op vragen bij de provincie. In die offerte willen wij graag zien welk bedrag de provincie ons uit wil betalen als we wel blijven wonen op de huidige plek maar het bedrijf stopzetten (optie 3) 

Februari 2019 De grote boer belt om te vragen wanneer we de offerte tegemoet kunnen zien. Dat kan nog wel even duren, er is nog niks gedaan. De beste man die daar mee aan de slag moet gaan wil eerst wachten op de inrichtingsplannen voor de hei, die momenteel gemaakt worden. Erg jammer dat ons dit niet meteen in januari is verteld De deadline voor die plannen is vóór de zomervakantie 2019 

April 2019 Na de nodige druk uitgeoefend te hebben, wordt ons op zeer korte termijn een derde offerte beloofd. Op zeer korte termijn is een rekbaar begrip in Natura 2000 land, zo veel ervaring hebben we inmiddels wel. Ten tijde van dit schrijven zijn we al weer bijna drie weken verder and guess what ?

Rekensom 

We maken even een snelle rekensom. Als de inrichtingsplannen vlak vóór de zomervakantie worden voorgelegd aan de beslissingsbevoegden in Zwolle kun je er gif op innemen dat het bekijken en beoordelen van deze zes Red-de-hei-scenario’s pas zal beginnen ná de zomervakantie. Dus doemt de volgende vraag alweer op. Hoe lang heeft de provincie nodig om een beslissing te nemen met betrekking tot het te kiezen scenario ? Want pas als die beslissing is genomen krijgen wij hopelijk een beetje een beeld van wat er nu allemaal staat te gebeuren en welke mogelijke gevolgen dat voor ons gaat hebben. Maar daar kunnen we niet op wachten. Vóór eind 2019 moeten wij een handtekening hebben gezet onder één van de drie offertes. Zo niet, dan vervallen deze offertes en kunnen we weer van voor af aan beginnen. Dat er dan waarschijnlijk aanzienlijk minder geld uitgekeerd gaat worden door de provincie lijkt zeer voor de hand te liggen. 

Hellig. 

Het hele circus loopt al bijna een jaar achter op schema, het ene uitstel volgt het andere op. Helaas schuift onze beslistermijn niet evenredig mee op. Het ziet er naar uit dat wij, nog voordat de inrichtingsplannen klaar en goedgekeurd zijn, een beslissing genomen moeten hebben. Dat voelt niet goed, een ingrijpende beslissing nemen nog voordat de plannen bekend zijn, maar zoals het er nu voor staat lijken we geen andere keuze te hebben. Donders hellig zou je er van worden. Opwinden heeft geen zin, dat hebben we in al die jaren ook wel geleerd, maar inwendig borrelt het steeds heviger. In de stal wordt alles zo goed en zo kwaad mogelijk gerepareerd, tegen minimale kosten. We hopen dat de keuken niet letterlijk instort. Dat het laatste restje verf op de kozijnen blijft zitten en dat het dak van de bijkeuken de voorjaarsstormen nog overleefd.

Had ik trouwens al gezegd dat we er donders hellig van kunnen worden ?