De grote boer voelt zich een beetje schuldig over zijn gedrag en daar heeft hij alle reden toe. Zie Stijl in de stal.
Om de situatie weer enigszins ten
goede te keren komt hij binnen hollen, vrolijk wapperend met een papier. “Kijk
nou eens”’ roept hij, “er is een speciale koopavond binnenkort”
Omdat hij weet dat ik enorm van winkelen houd zal zo’n koopavond mij wel
bevallen is hij van mening. Hij leest voor.
“Er is 25% korting op alle kleding en accessoires, er zijn diverse ondernemers
aanwezig die onder het genot van een hapje en een drankje hun waar aanprijzen,
je kunt er ook nog terecht voor advies over allerlei zaken “. Kortom, echt iets
voor mij dus, besluit hij.
Hij biedt zelfs aan om met mij mee te gaan en dan beginnen bij mij alle
alarmbellen te rinkelen.
“Jij houdt niet van winkelen’’, zeg ik. Hij kucht een beetje nerveus en doet
net alsof hij mij niet hoort.
Als ik aandring en hem vraag waarom hij met mij naar die koopavond wil zegt
hij: “vanwege de 25% korting op alle kleding natuurlijk. Da’s toch mooi ?”
Maar dan komt de aap uit de mouw en geeft hij toe dat er ook 25% korting is op
alle handgereedschap.
Als ik het papier uit zijn handen
gris wordt me alles duidelijk.
Koopavond bij de plaatselijke Groene Vakwinkel. Die 25% korting op kleding
blijkt betrekking te hebben op werkbroeken, regenkleding en overalls, de
bijbehorende accessoires zijn werkhandschoenen, geitenwollen sokken en meer van
die pröttel en het advies dat ingewonnen kan worden gaat over afrastering en
uierbehandeling.
Opeens besef ik me dat ik in de afgelopen 15 jaar op sommige punten hopeloos
gefaald heb. Dacht ik nog, na mijn eerste verjaardag die we samen als setje
vierden, dat die elektrische tandenborstel die ik toen van de grote boer cadeau
kreeg, agrarische onwetendheid was die bijgestuurd kon worden. Inmiddels weet
ik wel beter.
