De kleine boer is goed op de hoogte van de actualiteit, het is net een spons, er ontgaat hem weinig van wat er in de wereld om hem heen aan de hand is. Enige tijd geleden heeft hij al gevraagd wat nu eigenlijk het nut is van het referendum dat gehouden gaat worden over een associatieakkoord met Oekraïne. Zo goed en zo kwaad als het ging hebben we geprobeerd uit te leggen hoe dat zit.
Tijdens het journaal hangt de kleine boer op de bank, Ipad in de hand, koptelefoon op het hoofd. Ik heb een vermoeden dat hij naar de Vier Jaargetijden van Vivaldi aan het luisteren is. Op tv gaat de discussie over het naderende referendum.
Het loopt tegen bedtijd en dat beloofd weer een spannende uitdaging te worden.
Ik heb alle tactieken al geprobeerd. Vriendelijk vragen of hij naar bed wil gaan, het antwoord laat zich raden. Bevelen om naar boven te gaan, hierop volgt een verontwaardigd “je hoeft niet zo boos te doen “. Smeken om zijn tanden te gaan poetsen en horizontaal te gaan, wordt gevolgd door een denigrerend gezucht. En een poging om hem met zachte dwang naar boven te begeleiden mislukt al, nog voordat hij de trap bereikt. Hij moet eerst nog naar de toilet, zijn schoenen opruimen (nou ja zeg, dat doet hij anders nooit uit zichzelf) en in het ergste geval moet hij nog een werkstuk uitprinten dat morgen ingeleverd moet worden.
Het is altijd weer afwachten welke vertragingstechniek hij nu weer toepast.
Maar ik ben niet voor één gat te vangen en zeg heel joviaal, “als ik jou was zou ik maar eens gaan beginnen met tanden poetsen want het is bedtijd”. Nog voordat ik uitgesproken ben realiseer ik me dat deze tactiek volstrekt kansloos is en ik krijg ‘m dan ook keihard terug.
“Ja maar gelukkig ben jij mij niet “, is zijn weerwoord. Hij ziet mij worstelen met mijn innerlijke rust en nog voordat ik met scherp kan gaan schieten zegt hij, “ Nou vooruit dan, ik stel voor dat we maar eens een referendum gaan uitschrijven over deze kwestie”. Schaterlachend loopt hij naar boven omdat hij zijn moeder weer in opperste verbazing weet achter te laten.
