Op Agroplaza weten we er helaas alles van. Van mensen met veelal ongenuanceerde meningen over het boerenbedrijf. Over hoe je zo’n bedrijf moet runnen, wat goed en niet goed is voor mens, milieu en dier. Mensen die klagen over het dierenleed dat vooraf gaat aan de productie van de speklapjes die vervolgens als kiloknaller in de schappen van de supermarkten terecht komen. Over het letterlijk uitmelken van de koeien zodat zij niet méér zijn dan een productiemiddel. Over het uitputten van de landbouwgronden door het gebruik van teveel mest en bestrijdingsmiddelen waardoor we allemaal ongezonde stoffen in ons lichaam krijgen. Wij proberen het naast ons neer te leggen. Niet omdat wij heilig overtuigd zijn van ons eigen gelijk maar meer vanwege het feit dat er een grote groep consumenten is die helemaal niet zit te wachten op de andere kant van het verhaal.

Het blijft lastig om mensen, die geen flauw idee hebben van hoe het er op een boerderij aan toe gaat maar daar wel een uitgesproken mening over hebben, te laten inzien dat het niet altijd is zoals zij denken dat het is. Wij willen graag het gesprek aan gaan maar dan wel op basis van hoor en wederhoor.

Al surfend over het wereldweideweb komen we vaak leuke en minder leuke artikelen tegen die te maken hebben met het
onderwerp. Zo werden wij deze week blij verrast door een mooi artikel op de website van Welingelichte Kringen.

De strekking van het verhaal is als volgt:

“Moderne stadsmensen eten graag traditionele producten, biologisch uiteraard, het liefst van kleine boertjes,
die met het hele gezin met ploeg en melkbus in de weer zijn. Het klinkt romantisch en Hollands conservatief, je voedt er alleen geen miljarden monden mee. De consument in de stad heeft een onrealistisch beeld van de hedendaagse voedselproductie.

Daarnaast zal de wereldpopulatie in de steden alleen maar toenemen evenals de middenklasse. En die willen niet meer
elke dag hetzelfde eten. Daarmee groeit dus ook de vraag naar volume, luxe, diversiteit en voedselveiligheid en al die mensen moeten worden voorzien door een krimpende, razendsnel vergrijzende boerenstand.”

Dit alles klonk als muziek in onze agrarische oortjes, we zouden het zelf niet beter kunnen verwoorden. Maar waar we helemaal blij van werden was de volgende zinsnede:

“De stad heeft vaak nogal simplistische ideeën over boeren, en een boel kapsones. Voedsel moet er gewoon zijn, in overvloed, divers en veilig, maar tegelijkertijd zijn er allerlei oordelen over de boeren die zorgen dat het er is. Daar zit vaak weinig kennis over de praktijk achter en weinig begrip voor de hardwerkende boer die graag een modern bedrijf wil runnen”

Mooie teksten vinden wij maar tegelijkertijd ontkennen wij het bestaan van de kiloknaller niet, beseffen we dat koeien er inderdaad óók zijn om onze honger naar zuivelproducten te stillen en vinden dat het inderdaad wel iets minder kan met al die bestrijdingsmiddelen. Zoals het artikel al vermeld, de vraag naar volume, luxe, diversiteit en voedselveiligheid is groot. Maar daarentegen is het overgrote deel van de consumenten  nog steeds niet bereid daarvoor een hogere prijs te betalen en zo de boer te voorzien van een eerlijke prijs voor zijn producten. En de supermarkten ? Die hoor je in deze hele discussie niet, die varen er tenslotte wel bij.

Voor het gehele artikel verwijs ik je naar de website www.welingelichtekringen.nl