Formaliteiten.
Ohhh op die fiets, zeg ik. Ik kan kort zijn met het antwoord: nee. Toen wij op 5 juni de koopovereenkomst met de provincie tekenden zijn wij ook akkoord gegaan met een termijn van drie maanden waarbinnen de notariële akte zou moeten passeren. Maar, zo werd ons gezegd, zo lang zou het zeker niet duren. Het hoefde namelijk zelfs nog geen zes weken te duren voordat we weer met zijn allen aan tafel zouden zitten. Bij de notaris welteverstaan. Maar de grote boer en ik weten wel beter. Als de provincie het heeft over een paar weken dan vervangen wij bij voorbaat het woord weken al door maanden. Zes weken vanaf 5 juni is namelijk midden in de zomervakantie, alsof er dan in Zwolle wordt gewerkt aan ons project. Wij kennen onze pappenheimers inmiddels meer dan ons lief is. Het feit dat er nog bodemonderzoek gedaan moet worden, de erfpachtzaken nog geregeld moeten worden en het Kadaster nog moet inmeten heeft geen gevolgen voor die termijn van zes of minder weken, zo wordt ons verzekerd. Dat zijn slechts formaliteiten.
We hebben het aangehoord en hebben een stip in onze agenda gezet op 5 september. Op die datum loopt namelijk de termijn van drie maanden af waarbinnen, volgens het koopcontract, de gang naar de notaris geregeld moet zijn. Wij geloven namelijk niet in sprookjes en al helemaal niet in een termijn van minder dan zes weken, voordat we met het hele cluppie bij de notaris zitten.
Juf Ank.
Als wij in september een afspraak met de bank hebben krijgen we van hen horen dat het passeren van de akte op 4 september gepland stond maar deze afspraak door de provincie op 1 september geannuleerd is. Ze hebben een afspraak geannuleerd met ons waarvan wij niet eens wisten dat we die hadden. Naast de bank was ook de notaris op de hoogte van die afspraak met bijbehorende annulering. Behalve wij, de verkopende partij. Dat vinden wij ondertussen niet meer raar maar wel heel erg bijzonder, om met de woorden van Juf Ank te spreken. Blijkbaar waren dat bodemonderzoek, erfpachtperikelen en het bezoek van het Kadaster toch iets meer dan een formaliteit en wordt dat nu aangehaald als reden voor het uitstel. Het is inmiddels half september en we kunnen niet anders concluderen dan dat de provincie in gebreke is gebleven. Blijkt de onofficiële termijn van “nog geen zes weken” inderdaad een lachertje te zijn, de officiële termijn van drie maanden is óók niet gehaald. En wij dachten toch echt heel even dat het einde nabij was.
