Als ik met de grote boer koffie zit te drinken, althans ik drink, de grote boer rommelt op zijn Smartphone op zoek naar melkrobotbits and -bites, vertel ik hem enthousiast over de LadiesDay die ForFarmers organiseert. Ik heb namelijk wel zin in een dagje tapas, bubbels en een ontmoeting met de hond van Yvon Jaspers.
Ik deel hem mee dat iedere vrouw welkom is, mits wonend op een boerderij waar een agrarisch bedrijf bij hoort dus ik behoor tot de doelgroep. Yvon lacht mij op de website uitnodigend toe en de hapjes die op de voorgrond pronken doen mij het water in de mond lopen. Ik kan het groene gras, waarop deze heerlijkheden zijn uitgestald bijna ruiken.
Maar dan ontwaak ik abrupt uit mijn droom.
“Hoezo LadiesDay” ?, vraagt de grote boer meewarig, “das dus gewoon een
boerinnendag ”.
Soms verfoei ik zijn ongecompliceerdheid. Hij had ook kunnen zeggen “ach wat leuk zo’n dagje uit, vraag je toch of de buuf van twee boerderijen verderop mee gaat”.
Alsof boerinnen geen ladies kunnen zijn en ladies geen boerin. Ik ben er alleen nog niet helemaal over uit onder welke categorie ik nu val. Ik ben en voel me geen boerin, maar om mezelf een lady te noemen vind ik ook wat overdreven.
Ik besluit dat ik mezelf maar eens wat tijd ga gunnen om daar over na te denken. Onder het genot van een in knoflook gebakken gamba, een spiesje van mozzarella met tomaat en basilicum en een glaasje prosecco. Op de LadiesDay, Samen met de buuf. Als die zich tenminste eens los kan weken van de aardappelrooier.
