Gewassen en gestreken zit ze op de bank, de kleine boerin. Met één oog leest ze over de avonturen van Thea Stilton en met het andere oog kijkt ze naar het Journaal. Dan begint ze te foeteren. “Als ik had mogen stemmen dan had ik op Hillary Clinton gestemd. Omdat ze een vrouw is en omdat zij tenminste wel goed is voor de natuur.”
De rest van het gezin kijkt verschrikt op terwijl de kleine boerin doorgaat met haar tirade. “Die Trump krijgt heel veel stemmen
terwijl hij vrouwen beledigd en zich niks aantrekt van het milieu. Clinton is toevallig een keer ziek en meteen krijgt ze vet veel dislikes, dat is zo stom.”
Kijk dat is nou mijn meissie, een echte vrouw. Die kan drie dingen tegelijk. Lezen, Journaal kijken en mopperen. Ik ben trots op haar en haar bevlogenheid bij de wereldpolitiek. “Ik ga de komende vier jaar niet op vakantie naar Amerika”, zegt ze. Verbazing maakt zich meester van de andere gezinsleden omdat wij niet wisten dat ze dergelijke plannen had. Wij in ieder geval niet. “Nee hoor, geen Amerika voor mij want als ik een nieuw gebouw zie staan in de natuur wordt ik boos. Als die Trump een woestijndier was zou hij ook ruimte willen hebben om te leven” En tot slot van haar betoog verzucht ze “ Ik
mis Obama nu al “. De kleine boerin en de natuur, ze zijn in één
adem te noemen. Ook de grote boer krijgt er regelmatig van langs als zijn natuurbeleid in haar ogen niet goed genoeg is.
We hebben haar zo goed mogelijk proberen uit te leggen wat Natura 2000 is en welke mogelijke gevolgen dat gaat hebben voor ons. Wil ze meer of minder natuur ? Dan gaan we
daar voor zorgen. Misschien wordt de grote boer wel
natuurboer, het is een optie natuurlijk. Ik denk nog eens goed na over haar woorden van zojuist en langzaam maar zeker komt het beeld op mijn netvlies van Donald Trump als woestijndier. Een slang, woestijnrat of de jakhals, als allesetende opportunist ?
Het zijn opties natuurlijk.
