Boeren maken doorgaans lange dagen en werken hard. Dat houdt dus in dat ze goed moeten eten en dat kunnen ze wel.
Ze hebben ook allerlei theorieën over de relatie boer en eten. Niet alleen klagen ze steen en been over die consumenten in de supermarkt die voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten (Europees gezien zijn wij in Nederland zo ongeveer het goedkoopst uit in de supermarkt) en dus het inkomen van de boeren zeer negatief beïnvloeden. Daarnaast hebben ze een
uitgesproken mening over de hoeveelheden en voedingswaarden van hun eigen maaltijd. Laatst hadden we een feestje bij één van de noabers en daar ging het er flink op. Er was een boer die stellig was in zijn mening dat nasi niet vult, hij na een uur weer honger heeft en dus nasi bij hem thuis alleen op zondag op tafel mag komen. Mijn argumenten dat nasi heel leuk aan te kleden is met groente, sateetjes, kroepoek, atjars en gebakken eieren werden niet geaccepteerd.
Aardappels, karbonades, bloemkool met een papje en vette jus is kost voor de échte boer. Wat een vreemde gewaarwording, allemaal frisruikende boeren aan een tafel, flessen bier er bij
en dan deze discussie. Nu eens niet over het melkquotum, Natura 2000 of de rattenplaag. Gelukkig is mijn boer wél te porren voor een grote diversiteit op tafel. Werkelijk alles wat op tafel komt eet hij met smaak op, nou ja alleen voor zuurkool krijg ik de handen niet op elkaar. De
recepten uit de Allerhande, 24-kitchen of het Boer zoekt Vrouw kookboek worden door de grote boer met gejuich ontvangen. De kleine boer en de kleine boerin zijn dan helaas wel van het principe wat de kleine boer (en de kleine boerin) niet kent dat eet hij niet. Maar er is één ongeschreven regel op Agroplaza: altijd vlees. Maar aangezien de keuken mijn domein is heb ik het deze week aangedurfd om een heerlijke maaltijd op tafel te zetten zonder vlees. Dat heb ik natuurlijk niet verteld, heb de pan gauw op tafel gezet zodat de grote boer en de kleine boer hun gang konden gaan. Ik ben in de auto gestapt en weggegaan. Niet omdat ik de reactie vreesde maar om de kleine boerin van de handbaltraining te halen.
Bij thuiskomst vroeg ik beleefd of het gesmaakt had en hoera hoera, de grote boer vond het onmeunig lekker. Dit was voor herhaling vatbaar.
Wat mijn boer niet kent dat eet hij wél maar wat niet weet wat niet deert.
