Familiekroniek
De grote boer en ik zitten aan tafel. Daar zitten we heel erg vaak, ons hele leven speelt zich zo’n beetje af aan deze tafel. Als die tafel ogen en oren had gehad dan hadden we een hele familiekroniek kunnen vullen met van alles en nog wat.
Maar gelukkig hoeft dat niet, ik vind een Natura 2000 kroniek al meer dan genoeg. Er zitten nog twee mensen aan
deze tafel, een kleine afvaardiging uit het gehele Natura 2000 team. Deze heren hebben, na de ietwat teleurstellende bijeenkomst in december vorig jaar, niet stil gezeten. Werd er in die ietwat teleurstellende bijeenkomst nog gerept over
twee uit te werken “red de hei” scenario’s, inmiddels is dat aantal aangegroeid tot zes. Als het hoogveen op de hei net zo snel aangroeit als het aantal “red de hei” scenario’s dan zit het met dat stukje natuur in Twente wel geramd.
Oude koeien.
Omdat de grote boer, tijdens de ietwat teleurstellende bijeenkomst in december, blijkbaar een paar zinnige opmerkingen heeft gemaakt over de uit te werken scenario’s, heeft het Natura 2000 team besloten maar eens even bij hem te rade te gaan. Er blijken maar liefst zes “red de hei” scenario’s in de maak te zijn, de keuze is dus reuze. Omdat het Natura 2000 team graag goed beslagen ten ijs wil komen bij alle betrokken boeren en de grote boer ook wel houdt van een stukje mooi, donker en glad ijs, komen zij hem eens flink aan de tand voelen. En nu zitten ze hier bij ons aan tafel, om gebruik te maken van ruim vierenvijftig jaar kennis en ervaring. Er worden allerlei kaarten uitgevouwen en de vaktermen vliegen me om de oren. Niet alles is me duidelijk, maar ik ben al lang blij dat de grote boer nu eindelijk zijn zegje kan doen en zijn jarenlange praktijkervaring kan delen.
Dat we niet kunnen blijven boeren op de manier zoals dat nu gebeurd is zeker, maar toch is de grote boer na dit gesprek ietwat tevreden. Heel voorzichtig tevreden over de optie van een nieuwe sloot, een te verleggen sloot en een dicht te gooien sloot. Of dit gesprek iets zal uitmaken dat weten we nog niet, dat zal moeten blijken als we de zes uitgewerkte scenario’s voor onze neus hebben. We hopen dat dat gaat gebeuren na de zomervakantie, maar we houden maar een slag om de arm, we kennen onze pappenheimers inmiddels. In Zwolle willen ze namelijk niet graag in zeven sloten tegelijk lopen en nemen doorgaans ruim de tijd voordat er eens iets wordt besloten. Ik zal daarom geen oude koeien uit de sloot halen.
