Als ik op Het Plein in Den Haag een gin-tonic naar binnen werk krijg ik van de grote boer een filmpje toegestuurd. Ik ontwaar de kleine boer rustig toerend op de trekker en onze gezinsauto in sleepmodus daarachter. In de auto zit de grote boer die meedeelt dat deze brok Duitse degelijkheid het heeft begeven.
Paniek
Lichte paniek maakt zich van mij meester aangezien we over vier dagen op vakantie gaan naar Zwitserland. Thuis aangekomen tref ik de grote boer aan achter de computer, speurend op het internet naar vervangend vervoer. De gezinsauto bleek helaas niet meer te redden. Gelukkig heeft hij al snel iets gevonden en drie dagen later zetten we koers naar de Zwitserse bergen.
Het is even wennen met dit stuk technisch vernuft, een Deense handleiding en een car-audio- playstation-noisecancelling- music-ultra-surround- navigatiesysteem dat we nog niet helemaal onder de knie hebben. De kleine boer staat het zweet op het voorhoofd als hij probeert om twee telefoons aan te sluiten op dat systeem. Eén voor de navigatie en de andere om zijn zorgvuldig samengestelde playlist af te kunnen spelen. Het is me een gedoe en ook het binnenklimaat in de auto laat nog heel wat te wensen over. Terwijl het windkracht acht is op mijn bijrijdersstoel en de kleine boerin bijna bevriezingsverschijnselen vertoont achterin, wil het maar niet lukken met de discokneiters van de kleine boer. De grote boer oppert om dan maar zijn playlist op te zetten en bij gebrek aan beter schakelt de kleine boer over op de seniorenmuziek. Gelukkig heeft zijn vader een lijst gemaakt met maar liefst vijf nummers, daar gaan we Zwitserland wel mee halen, denk ik.
Efter to hundrede meter….. tage toget
Na zo’n vierhonderd kilometer hebben we eindelijk alles onder controle. Daar kan geen Deense handleiding meer tegenop. De binnentemperatuur is aangenaam, het navigatiesysteem voorziet ons van allerlei nuttige informatie en de muziek knalt uit de speakers. Ik ben de enige die “met de vlam in de pijp” uit volle borst meezingt, de rest van de familie slaapt. De grote boer achter het stuur bijna ook, we hebben immers een bolide die vanzelf remt heeft de verkoper ons wijsgemaakt. Ik ben niet helemaal gerust op al die moderne techniek en mijn twijfel wordt waarheid als de navigatie, tijdens een rit door de bergen, opeens zegt “na tweehonderd meter…..neem de trein”.
