Een beetje boerderij heeft een waakhond. Wij hebben er twee. Niet omdat er nu zo veel te bewaken valt op Agroplaza, maar gewoon omdat wij er een adoptiehond bij hebben genomen. Wij rundveehouders doen écht wel aan dierenwelzijn.
Deze hond bleek na de castratie licht incontinent te zijn geworden en da’s knap lastig als je in een Vinexwijk woont waar je maar drie keer per dag wordt uitgelaten. Er werd gezocht naar een plasparadijs en laten wij nou net zo’n paradijs hebben. Deze killer heeft het enorm naar zijn zin op Agroplaza, iets té veel als je het mij vraagt. Hij neemt zijn taak als waakhond wel heel erg serieus, Bij tijd en wijlen is hij van mening dat ook het erf van de overburen door hem bewaakt moet worden. Maar niets is minder waar, hij heeft een andere reden om daar naar toe te hollen. Op een dag komt hij weer op huus an, met een briefje aan de halsband met daarop de tekst: bie de buur’n bint de brokk’n onmeunig lekker.
